Roman Mirowski

  • Strona główna
  • O autorze
    • Publikacje
    • Wystawy
    • Wywiady
  • SZKICE
    • KOŚCIOŁY Z SOBOTAMI
    • NOTATKI Z PODRÓŻY
      • LONDYN
      • ANGLIA
      • PARYŻ
      • FRANCJA
      • NIEMCY
      • SAKSONIA
      • WŁOCHY
      • RZYM
      • WENECJA
      • FLORENCJA
      • DANIA
      • WĘGRY
      • UZBEKISTAN
      • CZECHY
    • WAWEL
    • FLORENCJA
    • KRESY
    • KRAKÓW I OKOLICE
    • POMORZE
    • RZESZÓW I OKOLICE
    • ŚLĄSK
    • ŚWIĘTOKRZYSKIE
      • ŚWIĘTOKRZYSKI ALBUM
      • DREWNIANE KOŚCIOŁY I DZWONNICE
      • CHĘCIŃSKI ALBUM
      • DALESZYCKI SPACER
      • PIERZCHNICKI SPACER
    • WARSZAWA I OKOLICE
    • POZOSTAŁE
  • Piórem pisane
  • Polecane strony
  • Kontakt ze mną
Strona główna » szkice » 17. PALAZZO PITTI
Paź30 0

17. PALAZZO PITTI

Autor: Roman Mirowski

Florencki pałac rodziny Pittich powszechnie uważany jest za najwspanialszy przykład architektury pałacowej. Prócz zachwytu – to odczucie jest raczej bezsporne – wywołuje on w gronie specjalistów, istotne różnice zdań na temat kto był tego pałacu autorem. Wynikły one z daty rozpoczęcia budowy pałacu, co nastąpiło w roku 1458, a więc dwa lata po śmierci Bruneleschiego, którego autorstwo, choć nie potwierdzone w dokumentach, wydaje się być najbardziej prawdopodobne.  Giorgio Vasari pisze : „…Zbudował także Bruneleschi dla pana Łukasza Pitti, za bramą św. Mikołaja we Florencji, na miejscu zwanym Ruciano, bogaty i świetny pałac. Jeszcze piękniejszy jest jednakże pałac, jaki we Florencji zaczął stawiać dla tego samego pana i doprowadził do drugiej kondygnacji tak wspaniale i świetnie, tak niesłychanie, wprost niezwykle, jak jeszcze nie widziało tego budownictwo toskańskie… Wykonawcą budowy był architekt florencki Łukasz Fancelli, który prowadził wiele robót dla Bruneleschiego… Wydaje się, że gmach ten został istotnie postawiony według projektu Bruneleschiego przez pana Łukasza Pitti, by służył Jego Ekscelencji…”.
Można przypuszczać, że wiedza Vasariego na temat pałacu, mimo nieudanych poszukiwań projektu, jest raczej pewna. W końcu „Żywoty” Vasariego napisane zostały około sto lat po rozpoczęciu budowy pałacu, kiedy pamięć o Bruneleschim musiała być jeszcze dość żywa.
Pierwotnie pałac posiadał tylko siedem osi okiennych. Ale i tak przytłaczał swoim ogromem: 59 metrów długości i 38 metrów wysokości. Potężna, masywna i surowa bryła, doskonale odzwierciedlała psychikę właściciela, człowieka niesłychanie ambitnego a przy tym porywczego, gotowego w każdej chwili podnieść rękę na każdego, kto mógłby we Florencji ośmielić się nie uznać prymatu rodu Pittich. Te cechy charakteru swojego klienta Bruneleschi potrafił „przekuć w kamień” i w ten sposób ukazać potomnym obraz toskańskiego feudała, człowieka z „pogranicza” dwóch epok, o duszy jeszcze średniowiecznej, ale co dobrze o nim świadczy, na tyle już zainteresowanego zachodzącymi wówczas przemianami, że potrafił odnaleźć i zatrudnić najlepszego architekta swoich czasów.
Trzykondygnacyjny pałac /parter miał 13 i pół metra wysokości, piętra po 11 i pół/ po-siadał na parterze trzy ogromne wejścia – 8 metrów wysokości przy ponad 3 metrach szerokości, przesklepione łukowo wydłużającymi się ku górze klińcami z rustyki. Oprócz bram na parterze znajdowały się jeszcze cztery niewielkie okna, osadzone bardzo wysoko i okratowane, wraz z ciosami rustyki podkreślały obronny charakter pałacu. Elementem oddzielającym poszczególne kondygnacje jest galeryjka wsparta na gzymsach a wypełniona balaskami z jońskich kolumienek. Niestety, powtórzenie tego samego motywu jako gzymsu wieńczącego budynek trudno uznać za szczęśliwe. Bardziej odpowiednim byłby tu element o większej skali, stanowiący mocne i zdecydowane zamknięcie całej kompozycji.
Lucca Pitti nie zdołał dokończyć budowy pałacu. Po śmierci Cosima Medici uczestniczył w spisku przeciwko Medyceuszom, i co absolutnie niewybaczalne, w spisku nie-udanym. Kary uniknął dzięki temu, że w ostatniej chwili zdradził także spiskowców. Nie przysporzyło mu to, co oczywiste, szacunku ale – co dla budowy okazało się jeszcze gorsze – stracił także , jak się to ładnie nazywa w języku finansistów – „zdolność kredytową”. Zmarł w pogardzie i zapomnieniu a jego spadkobierców także nie było już stać na kontynuowanie budowy. Prawie sto lat później pałac sprzedano Eleonorze z Toledo, małżonce Medyceusza, wówczas już księcia Toskanii, za kwotę 9000 złotych guldenów.
Pałac miał stać się teraz książęcą rezydencją. Projekt „adaptacji i rozbudowy” powierzono Bartłomiejowi Ammanatiemu. Ponieważ projekt Bruneles-chiego zaginął, Ammanati wybudował już według własnej koncepcji dwa boczne skrzydła przy dziedzińcu, pozostawiając go jednak z czwartej strony niezabudowany i otwarty na sąsiadujące z nim ogrody. Z trzech bram zachował tylko jedną, boczne wypełniając zakratowanymi oknami z trójkątnym zwieńczeniem. Czy planował przedłużenie pałacu nie wiadomo – pewne jest tylko, że w roku 1616, a więc dwadzieścia lat po jego śmierci, pałac posiadał nadal siedem osi, co wiemy dzięki zachowanemu sztychowi z tych lat. „Przedłużanie” pałacu rozpoczął w roku 1620 siostrzeniec Ammanatiego, Giulio Parigi, a zakończył w 1631 Alfonso Parigi, syn Giulia. Parter i pierwsze piętro otrzymały z każdej strony po osiem osi, a piętro drugie po trzy osie. Długość pałacu wzrosła do 200 metrów. W roku 1764 przy południowym krańcu gmachu dostawiono prostopadle do jego fasady jednokondygnacyjną loggię z arkadami na filarach. Taką samą budowlę przy północnym zakończeniu pałacu rozpoczęto w 1783, ale ukończono ja dopiero w 1833 roku, tworząc w ten sposób plac – Piazza Pitti.
Po śmierci ostatniego z Medyceuszy pałac przeszedł w ręce Domu Lotaryńskiego, a w krótkim okresie, kiedy Florencja była stolicą /1865-71/ stał się rezydencją rodziny królewskiej. Dziś pałac stanowi siedzibę kilku muzeów, w tym słynnej Galerii Palatina, jednej z najwspanialszych galerii obrazów na świecie.

Kliknij tutaj, aby anulować odpowiadanie.

Dodaj komentarz

Blue Captcha Image
Refresh

*

Najnowsze

  • 623 DANIA 26 KOPENHAGA 27 SYRENKA KOPENHASKA 5
  • 622 PARYŻ 74 SAINTE CHAPELLE PORTAL GŁÓWNY
  • 621 LONDON 137 MARBLE ARCH
  • 620 LONDON 136 VICTORIA & ALBERT MUSEUM
  • 619 LONDON 135 WEMBLEY 2 SCHODY

Komentarze

  • Wystawy Romana Mirowskiego | Roman Mirowski o KOŚCIOŁY Z SOBOTAMI
  • Pan Samochodzik i Szatański Plan – Jerzy Seipp – ZNienacka o PIOTRKÓW TRYBUNALSKI Kościół farny
  • 163 ITALIA 25 FLORENCJA 1 Kaplica Pazzi „En trois quart” | Roman Mirowski o FLORENCJA
  • WŁOCHY | Roman Mirowski o FLORENCJA
  • Все, чого ви ще не знали про Божу Матір Ченстоховську | CREDO o CZĘSTOCHOWA Jasna Góra – Pomnik Prymasa Wyszyńskiego

Kategorie

  • Featured
  • Inne
  • Kościoły i klasztory
  • Portfolio
  • publicystyka
  • szkice
  • Zamki, dwory i pałace

Roman Mirowski

Architekt, publicysta, popularyzator zabytkowej architektury. Studiował w Krakowie pod kierunkiem takich profesorów, jak: Krystyna Wróblewska (rysunek), Jadwiga Horodyska (rzeźba), Adam Majewski (konserwacja zabytków), Wiktor Zin (architektura polska). Do 2009 roku kierował Regionalnym Ośrodkiem Badań i Dokumentacji Zabytków w Kielcach, terenowym oddziałem Krajowego Ośrodka (obecnie Narodowy Instytut Dziedzictwa).

Najnowsze

  • 623 DANIA 26 KOPENHAGA 27 SYRENKA KOPENHASKA 5
  • 622 PARYŻ 74 SAINTE CHAPELLE PORTAL GŁÓWNY
  • 621 LONDON 137 MARBLE ARCH
  • 620 LONDON 136 VICTORIA & ALBERT MUSEUM
  • 619 LONDON 135 WEMBLEY 2 SCHODY

Komentowane

  • Wystawy Romana Mirowskiego | Roman Mirowski o KOŚCIOŁY Z SOBOTAMI
  • Pan Samochodzik i Szatański Plan – Jerzy Seipp – ZNienacka o PIOTRKÓW TRYBUNALSKI Kościół farny
  • 163 ITALIA 25 FLORENCJA 1 Kaplica Pazzi „En trois quart” | Roman Mirowski o FLORENCJA
  • WŁOCHY | Roman Mirowski o FLORENCJA
  • Все, чого ви ще не знали про Божу Матір Ченстоховську | CREDO o CZĘSTOCHOWA Jasna Góra – Pomnik Prymasa Wyszyńskiego

Archiwa

  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Lipiec 2022
  • Czerwiec 2022
  • Marzec 2022
  • Luty 2022
  • Styczeń 2022
  • Grudzień 2021
  • Listopad 2021
  • Październik 2021
  • Wrzesień 2021
  • Sierpień 2021
  • Lipiec 2021
  • Czerwiec 2021
  • Maj 2021
  • Kwiecień 2021
  • Luty 2021
  • Styczeń 2021
  • Grudzień 2020
  • Listopad 2020
  • Październik 2020
  • Wrzesień 2020
  • Sierpień 2020
  • Lipiec 2020
  • Czerwiec 2020
  • Maj 2020
  • Kwiecień 2020
  • Marzec 2020
  • Luty 2020
  • Styczeń 2020
  • Grudzień 2019
  • Listopad 2019
  • Październik 2019
  • Wrzesień 2019
  • Sierpień 2019
  • Lipiec 2019
  • Czerwiec 2019
  • Maj 2019
  • Kwiecień 2019
  • Luty 2019
  • Grudzień 2018
  • Listopad 2018
  • Październik 2018
  • Wrzesień 2018
  • Luty 2017
  • Listopad 2012
  • Maj 2012
  • Kwiecień 2012
  • Marzec 2012
  • Luty 2012
  • Listopad 2011
  • Październik 2011
  • Wrzesień 2010

© 2011 Roman Mirowski | Powered by crystal clear spirit of IN7 team