034. PARIS 07 CHAMPS ELYSEES 1

PARIS 07 CHAMPS ELYSEES 1

Trzeba przyznać, że Francuzi wykazali ogromną fantazję i literackie talenty nazywając najbardziej reprezentacyjną aleję w swojej stolicy „Polami Elizejskimi”, choć gwoli ścisłości należy przyznać, ze jest to skrót pełnej nazwy ulicy, bo pełna nazwa brzmi Avenue des Champs Elysees zdecydowanie informującej, że mamy do czynienia z arterią komunikacyjną, a nie z terenem eksploatowanym rolniczo. Zresztą chyba cały świat wie czym są paryskie Pola Elizejskie. Na początku na zachód od Placu Concorde rozciągały się podmokłe łąki, nie było więc nawet uprawnych pól. Gdy łąki osuszono powstała możliwość wykorzystania pozyskanych terenów na „powiększenie” w kierunku zachodnim Paryża, przekształcanego ze średniowiecznego miasta w nowoczesne (wówczas barokowe) założenie urbanistyczne. Niektóre przewodniki przypisują inicjatywę zbudowania alei Marii Medycejskiej, która w latach 1616-17 pełniła we Francji władze w imieniu Ludwika XIII jako jako Regentka. W innych źródłach zawarta jest informacja iż projekt zadrzewionej alei wykonał w roku 1667 słynny architekt krajobrazu (wtedy nie używano jeszcze tego pojęcia, nazywając go „ogrodnikiem”  Andre Le Notre, żyjący w latach 1613-1700. Le Notre znany jest przede wszystkim z takich dzieł jak ogrody pałacu wersalskiego czy też z paryskich ogrodów  Tuillerie, rozciągających się pomiędzy Luwrem a Placem Zgody. Aleja Champs Elysees stanowi przedłużenie osi biorącej początek w Luwrze i przebiegającej dalej w kierunku zachodnim, poza Plac Zgody.

Początkowo aleja nazywała się dość zwyczajnie: „Grand Cours”. Polami Elizejskimi „ochrzczono ją podobno dopiero w roku 1709. Skąd wzięto taką nazwę nie udało mi się ustalić, ale warszawskie Aleje Jerozolimskie też nie prowadzą do Jerozolimy i nikomu to nie przeszkadza… Według greckiej mitologii Pola Elizejskie („Elizjum”) stanowią część Hadesu (Świata Zmarłych) przeznaczoną dla herosów  albo też jest to miejsce wiecznej wiosny i wieczystej szczęśliwości, położone na zachodnich krańcach świata… Jeżeli przyjmiemy, że dla Paryżan w roku 1709 Paryż był całym światem, to zachodnie krańce tego „świata” pokrywały się wówczas z granicami Placu Zgody…