Lektoria takie jak z Naumburga a także zachodni chór nie występowały we wszystkich kościołach. Miały one tutaj z pewnością swoje liturgiczno-funkcjonalne przeznaczenie, ale w tym konkretnym przypadku dodatkowo stworzyły wspaniałą sposobność do wykorzystania ich jako galerie rzeźby i to rzeźby której charakter nie był stricte sakralny, gdyż przedstawiały one nie tylko osoby świeckie wraz z charakterystycznym dla nich ubiorem i atrybutami, ale także ukazując ich zwykłe ludzkie cechy charakteru, odmiennie niż przedstawienia typowe dla rzeźby sakralnej. traktowane bardziej rygorystycznie. Najbardziej znane rzeźby to stojące w chórze zachodnim:, Ekkehard i Uta, Thimo v. Kistriz, Wilhelm v. Hamburg, Syzzo v. Kaffernburg, Dietmar, Hermann i Regelinda. W zachodnim lektorium Dietrich v. Brenna i Gepa, Konrad, Gerburg. O ile nazwiska wyrzeźbionych figur są znane, o tyle ich twórcy pozostają właściwie anonimowi, ukryci pod kryptonimem Mistrz Naumburski i jego warsztat (strzecha). Nie było łatwo zdecydować się, którą z tych rzeźb przenieść na papier, wybrałem więc tę, portret kobiety, aby reprezentowała całość naumburskiej galerii…
62. GERMANY 10 NAUMBURG DOM 3 Kamienny portret