WROCŁAW OSTRÓW TUMSKI Ulica Kanonia

W ciągu I połowy XIV wieku Ostrów Tumski stopniowo stawał się wy-łączną własnością Kościoła. W 1335, po śmierci Henryka VI, wygasła dynastia książęca a zamek przeszedł we władanie króla Czech. Sto lat później  przekazano go Kościołowi, po czym zamek został rozebrany. Ostrów Tumski stał się terytorium biskupim, niezależnym od miasta. Na moście Tumskim ustawiony był słup z herbami Czech i Biskupstwa, wyznaczający granice. Zawarta w 1540 umowa Kołowracka stanowiła, że miasto nie mogło poza tę granicę ścigać przestępców, a na Ostrowie przysługiwało im prawo azylu.
Domy mieszkalne Ostrowa – na ogół domy kanonicze – wzorowano na dworze biskupim. Były one zazwyczaj jednotraktowe, prostokątne w planie, piętrowe i miały trzy izby na każdej kondygnacji. Drewniane schody prowadziły na galeryjkę umieszczoną od podwórza. Uliczki były wąskie i kręte. Około połowy XIV wieku Ostrów zamieszkiwało około 1300 osób.
Reformacja nie dosięgła wyspy, która pozostała katolicka. Biskupi wrocławscy panowali również w księstwie nysko-otmuchowskim. Polskie tradycje Ostrowa powodowały, że nie cieszył się on sympatią protestanckiego mieszczaństwa wrocławskiego. Wyspa pozostała poza obrębem miejskich fortyfikacji i dopiero w roku 1541 otrzymała /słabe zresztą/ umocnienia i to pomimo sprzeciwów kapituły.
W czasach wojny trzydziestoletniej /1618-48/ Ostrów okupowały wojska szwedzko-saskie powodując poważne zniszczenia. Rozbudowa fortyfikacji Wrocławia dokonywana w latach 1768-83, mimo sprzeciwów, objęła Ostrów Tumski. Fortyfikacje nie oparły się armii Napoleona. Po zajęciu Wrocławia przez zwycięskie wojska dowódca IX Korpusu, Hieronim Bonaparte, zgodnie z życzeniem Cesarza, nakazał w roku 1810  włączenie do miasta przedmieść i zburzenie fortyfikacji. Stare odnogi Odry oraz fosy zasypano i w ten sposób Ostrów Tumski przestał być wyspą. W tym samym roku odłączono diecezję wrocławską od metropolii gnieźnieńskiej. W 1945 roku, kiedy Wrocław za-mieniono w „Festung Breslau” zabudowa Ostrowa Tumskiego zniszczona została aż w 70 %.
Uliczka Kanonia zamknięta jest widokiem prezbiterium katedry, a właściwie przylegającej do niego kaplicy Bożego Ciała. Kaplica ta, zwana również „Elektorską” ufundowana została przez elektora palatynatu reńskiego Franciszka Ludwika Neuburskiego, biskupa wrocławskiego. Projektował kaplicę Jan Bernard Fischer von Erlach, a wybudowano ją w latach 1716-24.