TARNÓW Ratusz

Pierwotny, późnogotycki ratusz był parterowy i znacznie mniejszy od budynku, który zdobi dzisiaj tarnowski rynek. Zbudowany w XV wieku wraz z wieżą, pierwotnie narożną, a podwyższoną o cylindryczną nadbudowę w pierwszej połowie szesnastego stulecia. Wierzchołek wieży stanowi ganek dla straży, umieszczony na kamiennych kroksztynach. Ostrosłupowy dach wykonano  podobno dopiero w wieku XVII.
Swą obecną renesansową formę ratusz  zawdzięcza jednak  rozbudowie dokonanej w trzeciej ćwierci XVI wieku. Został on wówczas rozszerzony w kierunku zachodnim, podwyższony o piętro, na które prowadzą dobudowane od południa schody i zwieńczony renesansową attyką, osłaniającą  tzw pogrążony dach.
Wysoka ceglana attyka dość wiernie powtarza elementy zastosowane w krakowskich Sukiennicach – taki sam szeroki fryz z arkadowymi wnękami, podobny grzebień z wielkimi maszkaronami na ujętych w esownice postumentach. Podobieństwa te skłoniły niektórych znawców do głoszenia teorii o wspólnym autorze attyk obydwu budynków.
Zwartość prostopadłościennej bryły, zgodna także z założeniami renesansowej kompozycji, w połączeniu z czysto już renesansowymi detalami przynosi w efekcie obiekt niezwykle malowniczy, doskonale harmonizujący z otaczającą go zabudową tarnowskiego rynku.
Dodane w późniejszym okresie, a niestety szpecące ratusz, przybudówki usunięte zostały w trakcie prac restauracyjnych, prowadzonych w latach 1964-68.