PODDĘBICE Dwór

Wprawdzie wiek XVII przyniósł polskiej architekturze wiele bardzo ciekawych obiektów,ale rozmieszczenie ich na terenie Rzeczypospolitej było bardzo nierównomierne. Z interesujących realizacji tego okresu na terenie Niżu Polskiego wymienić można dwie: znane niestety tylko z przekazów ikonograficznych pewne partie zamku biskupiego w Łowiczu i pałac, a właściwie raczej dwór, Zygmunta Grudzińskiego w Poddębicach.
Poddębicki dwór powstał w latach 1610-1617. Stanowi go zredukowana do dwóch kondygnacji wieża mieszkalna o krzyżowym podziale wnętrz. Od strony południowej dwór uzupełnia, wzorowana na współczesnych przykładach włoskich, piętrowa arkadowa loggia. Wejście na loggię, zwieńczoną trójkątnym sterczynowym szczytem, prowadzi poprzez przybudowane obok schody, dostępne z  nakrytej ozdobnym hełmem wieżyczki. Przez wiele lat o istnieniu loggii nie wiedziano – odsłonięto ją dopiero w połowie naszego stulecia, podczas przeprowadzanej rekonstrukcji dworu.
Autor projektu nie jest w ogóle znany. Można jedynie przypuszczać, że mógł to być Jerzy Hoffman, jeden z muratorów zatrudniony uprzednio przez Bernardoniego przy pracach na terenie Kalisza. Hoffman, od roku 1603 zamieszkały w niedalekim Złoczewie, uważany jest /choć nie potwierdzają tego żadne pisane źródła/ za autora kilku kościołów w okolicy, w tym także kościoła w Poddębicach, wzniesionego mniej więcej równocześnie z dworem Zygmunta Grudzińskiego.

Trudności z ustaleniem autorstwa nie powinny jednak przeszkodzić w podziwianiu wyjątkowo malowniczego obiektu, będącego dobrym przykładem niewielkiej szlacheckiej rezydencji, łączącej w sobie wiele charakterystycznych cech rodzimego, późnego Renesansu.