044. PARIS 17 LOUVRE ARC DU CARROUSEL 2

Jak się wydaje Rzymianie także nie wypracowali idei triumfalnego łuku ani dzięki  jednorazowej erupcji geniuszu któregoś z cesarzy ani też w na drodze ogólnoimperialnego konkursu, tylko „dochodzili” do tej idei drogą stopniową o charakterze ewolucyjnym. Zapewne jej pierwszym etapem było budowanie bram triumfalnych, jako  obiektów wprawdzie mocno reprezentacyjnych, ale zazwyczaj tymczasowych, do jednorazowego użytku. Wyznaczały one miejsce powitalnej ceremonii i hołdu oddawanego zwycięzcy. Skoro  zdecydowano się na triumfalne bramy, to idąc tym tropem uznano, że należy im nadać formy architektoniczne dla bram typowe i sięgnięto po wzory bram budowanych przez Etrusków. Bramy te wyposażane były przez Etrusków w trzy otwory: szeroki dla ruchu kołowego i dwa węższe dla pieszego (używając określenia dzisiejszej terminologii komunikacyjnej). Z czasem taki schemat stał się najczęściej stosowanym, niemal typowym rozwiązaniem (Łuki z jednym otworem stanowiły raczej wyjątek. W Paryżu zresztą także zastosowany przy wznoszeniu Łuku na dawnym Placu d’Etoile, obecnie De  Gaulle’a. Przy budowie Łuku Carrousell zastosowano jednak ten wariant „podstawowy”, czyli trójotworowy. Zastosowano go w dodatku w sposób mało twórczy i z pogwałceniem praw autorskich budując niemal wierną replikę rzymskiego Łuku Septimusa Sewera stojącego na Forum Romanum. Być może przed pogwałceniem innego prawa – prawa własności, czyli grabieżą całego monumentu i przewiezieniem go do Paryża, uratował go jego ciężar i ewentualne trudności transportowe. Z nieco lżejszymi ładunkami radzono sobie, przewożąc je w oryginale…Łuk Septimusa powstał w roku 303. Zbudowano go z białego marmuru. Ma trzy otwory bramne – środkowy, najszerszy flankowany jest przez dwie kompozytowe, kanelowane kolumny. Attykę Łuku wieńczyła grupa rzeźbiarska, której postacią centralną był Septimus Sewer powożący rydwanem a otaczały go konne postacie żołnierzy. Rzymski Łuk ma prawie 12 metrów szerokości, 25 długości i 23 wysokości.