LWÓWEK ŚLĄSKI /2/ Ratusz – wnętrze sieni

Bryła budynku ratusza posiada w planie te same proporcje co rynek, jest wydłużonym prostokątem o stosunku boków 1 :3. Usytuowany jest na osi rynku, nieco bliżej jego zachodniego krańca. Początkowo Rada Miejska zbierała się w sali położonej na piętrze domu kupieckiego. Słowo „ratusz” pojawia się po raz pierwszy w dokumentach dopiero w 1356 roku; wcześniejsze zapisy mówiły tylko o Sali Radnych /”consistorium„/. Dom kupiecki przeszedł wtedy na własność miasta, lecz poważniejszej rozbudowy przekształcającej go w budynek ratusza, doczekał się dopiero w w drugiej połowie wieku XV-go.
W 1480 ratusz przykryto dachem, ale wnętrza nie były jeszcze gotowe. Wieżę zegarową, której wysokość równa jest długości ratusza, zakończono w 1504 roku. Najbardziej wartościowe fragmenty ratusza powstały jednak dopiero w latach 1522-24. Są to późnogotyckie wnętrza  nakryte wyjątkowo pięknymi sklepieniami, w których układ żeber jest w planie krzywolinijny. Pierwszym przykładem takich sklepień na terenie Polski jest baldachim tumby grobowej Kazimierza Jagiellończyka, dłuta Wita Stwosza. W tym samym czasie czeski architekt Benedykt Ried z Pisztowa wykonał podobne sklepienia w Sali Władysławowskiej i nad Schodami Jeżdzieckimi na zamku
Hradczany w Pradze.
Projekt przebudowy lwóweckiego ratusza przypisywany jest Wendelowi Roskopfowi, ale czy to on jest autorem sklepień, czy też jak sądzą inni, był to uczeń Benedykta Rieda,  co do tego  pewności nie ma. Najciekawszym wnętrzem ratusza jest jego sień, stanowiąca też węzłowy punkt dla funkcji budynku. Stąd prowadziło wejście do umieszczonej w piwnicy winiarni, wejście na schody prowadzące na piętro i do sąsiedniej wielkiej sali zwanej Salą Mieszczańską.
Zewnętrzny wystrój ratusza był już jednak renesansowy. Zarówno ob-ramienia okienne jak i pochodzący z 1546 roku wykusz sali Radzieckiej po-siadają cechy w pełni renesansowe. Niestety przebudowy nie ukończono. Nadmierne ambicje mieszczan Lwówka sprawiły, że wprawdzie zafundowali oni sobie największy na Śląsku ratusz /większy nawet od wrocławskiego/, ale ukończyć go nie zdołali.