KROSNO Kościół farny /1/

Początki miasta Krosna sięgają wieku XI, wówczas na wzgórzu na rzeką Wisłok założono rolniczą osadę. W roku 1282 Krosno wymieniane jest wśród posiadłości biskupa – jeszcze jako wieś, a wzmianka pochodzi z dokumentu (tzw. immunitetu) nadanego biskupowi lubelskiemu przez ówczesnego księcia krakowskiego, Leszka Czarnego.
W połowie następnego stulecia Krosno przeszło na własność Kazimierza Wielkiego, otrzymując też prawa miejskie na prawie magdeburskim. Związki miasta z królem Kazimierzem były dość silne, skoro herb Krosna jest taki sam jak rodowy herb Piastów Kujawskich: pół orła i pół lwa. W wydanym w 1367 roku dokumencie czytamy, że wójtostwo krośnieńskie sprzedane zostało na rzecz niejakiego Peszki z Tarnowa. Tenże dokument określa również prawa i obowiązki wójta oraz  powinności osadników. Król, troszcząc się o rozwój miasta, nadał mu jednoroczną „wolniznę”, czyli zwolnienie od podatków i ustawowych świadczeń. Kazimierzowi zawdzięcza także Krosno budowę obronnych murów i murowanego kościoła parafialnego.
Parafia ustanowiona została w 1323 roku, ale kazimierzowska świątynia powstała dopiero ćwierć wieku później. Obecnie pod wezwaniem Świętej Trójcy –  w swojej długiej i bogatej historii, miała krośnieńska fara niesłychanie długą listę patronów. Dedykowano ją wcześniej: Wniebowzięciu Najświętszej Marii Panny, świętemu  Janowi Chrzcicielowi, Apostołom Szymonowi i Judzie, Dziesięciu Tysiącom Żołnierzy i wreszcie Wszystkim Świętym.
Gotycki kościół wzniesiony przez króla Kazimierza spłonął w pożarze w roku 1456.