BRZEG Zamek /2/

Książę Jerzy II, powszechnie uważany za najwybitniejszego z Piastów epoki nowożytnej, posiadał znakomite koligacje. Jego matka, Zofia, była wnuczką Kazimierza Jagiellończyka i siostrzenicą Zygmunta Starego. Ojciec Jerzego II, książę Fryderyk II, był z kolei spokrewniony z rodem Hohenzollernów. Po śmierci /podczas porodu/ swej pierwszej żony – Elżbiety -siostry Zygmunta Starego, ożenił się w lutym 1519 roku z Zofią , siostrą Albrechta i Jerzego Hohenzollernów. Z tego związku urodził się w dniu 18 lipca 1532 Jerzy II.
Fryderyk II w latach młodzieńczych przez kilka lat przebywał w Budzie, na dworze Władysława Jagiellończyka. Podróżował także po świecie, był w Palestynie, a w roku 1506 zwiedził także Italię. Podróż ta wywarła na nim ogromne wrażenie. Chcąc wychować swoich synów w duchu humanizmu, zadbał o odpowiednich nauczycieli. Sztuki rządzenia i wiedzy politycznej – nauczał książę osobiście.
Jerzy II okazał się być uczniem bardziej pojętnym od swego starszego o rok brata, Fryderyka III, księcia legnickiego. Fryderyk nie odziedziczył po ojcu zdolności organizacyjnych – będąc w dodatku człowiekiem  rozrzutnym, wciąż popadał w długi. Nie podobało się to, co oczywiste jego poddanym, i na tym tle dochodziło do licznych konfliktów. Za to Jerzy II, znakomity gospodarz wciąż powiększał swoje księstwo, dokupując nowe terytoria.
Był też Jerzy II znakomitym politykiem. Udało mu się z powodzeniem lawirować w meandrach ówczesnego życia politycznego. Mimo, że był protestantem i bliskim krewnym Hohenzollernów, utrzymywał doskonałe stosunki z katolickimi Habsburgami. Popierając swych współwyznawców, robił to na tyle dyskretnie  by przypadkiem nie urazić cesarza.
Talent, wiedza, pracowitość księcia a także głębokie poczucie sprawiedliwości i umiejętność otaczania się właściwymi ludźmi, wszystko to sprawiło, że  gospodarka księstwa kwitła. Dochody przekraczały wydatki a dwór księcia, który przecież zdecydowanie wybił się ponad ogół „drobnych” książątek śląskich, utrzymywany był na rozsądnym poziomie – wydatki na rozrywki, zakup win czy na podróże, należały do bardzo umiarkowanych. Dzięki temu księcia stać było na przeznaczenie znacznych kwot na rozbudowę i przebudowę starych i na budowę nowych obiektów.
Jerzy II rozbudował zamki w Oławie i Wołowie. Nadbudował drugie piętro i wybudował kaplicę na zamku w Niemczy. W samym mieście Brzegu  powstał wówczas ratusz i słynne gimnazjum, cieszące się sławą jednej z najlepszych szkół Śląska. Jednak dziełem, za które Jerzemu II należy się najwyższy szacunek i uznanie, jest rozbudowany i zmodernizowany zgodnie z aktualnymi prądami w architekturze i sztuce –  przepiękny brzeski zamek, całkowicie zasłużenie nazywany „Śląskim Wawelem”.