008. LONDON PICCADILLY CIRCUS 2

Drugi człon nazwy placu pochodzi oczywiście od ulicy Piccadilly. Pozostaje więc tylko wyjaśnić skąd wzięła się nazwa tej ulicy. Otóż niejaki Mr Higgins, krawiec miał tam swoją pracownię wysokich kołnierzyków zwanych piccadille. Ale nie jest to jedyna wersją. Druga nawiązuje jednak do Erosa i grzesznych zachowań , według niej chodzi o „małe grzeszki” podobno z wywodząc się z łaciny pojęcie to miałoby to  brzmieć  „peccadile”. Oczywiście bardziej przekonująca jest wersja z kołnierzem a nie a grzechami…

Jednym z nieodłącznych elementów „klimatu estetycznego” placu są reklamy świetlne. Można powiedzieć iż plac odegrał w historii reklamy rolę prekursorską. Pierwsze reklamy pojawiły się tutaj na elewacjach już w latach 90. XIX stulecia. Pierwsza reklama świetlna zabłysła tu w roku 1908. Kolejnym etapem było wprowadzenie reklam ruchomych a pierwsza z nich zajęła się piwem Guinness. Ostatnio oprócz Coca Coli dominowały firmy japońskie, jak Sanyo czy TDK. Zwykłe żarówki wypierane były przez LED-owe a obecnie dominują w służbie tutejszych reklam  techniki komputerowe. Na koniec już całkiem poważnie. Pod placem znajduje się jakby drugi, podziemny plac. Zajmuje go wielka i bardzo ważna stacja „ przesiadkowa” metra. Jest tam też coś w rodzaju niewielkiej galerii handlowej – szczególnie polecam poszukiwaczom nagraniowych archiwaliów sklep firmy fonograficznej Tower Records, jeden z lepiej zaopatrzonych w Londynie.