GDAŃSK Brama Stągiewna

Na gdańskiej Wyspie Spichrzów, u wylotu ulicy Stągiewnej, będącej przedłużeniem osi Długiego Targu, stoi potężna brama, nazywana Stągiewną. Oryginalna nazwa bramy, a także prowadzącej do niej ulicy, wywodzi się z charakterystycznego kształtu baszt flankujących bramę, przypominających stągwie służące dawniej do przechowywania mleka.
Zadaniem bramy było zabezpieczenie Wyspy Spichrzów od strony drogi lądowej, prowadzącej od strony wschodniej, z kierunku Elbląga. Półcylindryczne baszty osłaniające bramę, czyli najsłabsze miejsce w fortyfikacjach, wzniesiono prawdopodobnie już w wieku XV. Później, w latach 1517-19, w związku z groźbą wojny z Zakonem Krzyżackim, jedną z baszt przebudowano tworząc cylindryczną basteję. Rozwój artylerii spowodował, że najwyższą kondygnację tej bastei przystosowano do roli platformy dla ciężkich dział. Na kondygnacjach niższych wykonano promieniście rozmieszczone strzelnice dla mniejszych dział i ręcznej broni palnej. Później całą Wyspę Spichrzów zabezpieczono od wschodu i południa wałem ziemnym, nazywanym Psim Wałem, od psów pilnujących nocą spichlerzy .
W wieku XVII Psi Wał rozebrano a bramę przebudowano, umieszczając nad jej przejazdem izbę dla strażnika. Powstała też wtedy attyka i wysoki szczyt zdobiący bramę. Podczas wojen napoleońskich izba została zniszczona. Baszty i bramę przebudowano na magazyny. Rozwój komunikacji w latach dwudziestych naszego stulecia spowodował konieczność dokonania w jednej z baszt przejścia służącego pieszym. Ta niepożądana z konserwatorskiego punktu widzenia przeróbka ocaliła jednak bramę, bowiem początkowo noszono się nawet z zamiarem jej całkowitej likwidacji.