284 ITALIA 79 RZYM 13 NAPOLI 1 Kościół San Francesco da Paola

Drugi spacer po Rzymie zakończyłem w Mantui a trzeci zaczynam w Neapolu. Są ku temu powody. Po pierwsze neapolitański kościół wydaje się być w jakimś stopniu inspirowany rzymskim Panteonem (a przynajmniej jego główna kopuła). Ponadto, autor, a ściślej człowiek którego projekt rozpoczął tę budowę, architetto e ingegnere Leopoldo Laperuta ma też szereg realizacji w Rzymie. Kościół ten nazywa się  Basilica Reale i bazyliką jest tylko tytularnie, gdyż rangę tę nadał mu papież Grzegorz XVI. A Reale, (po włosku Re oznacza króla). Królem tym, inspirującym powstanie świątyni był Ferdinando de Borbone Re delle Due Sicille. Po polsku nazywamy go królem nie dwóch, lecz Obojga Sycylii. Wracając do kościoła. Laperuta zaczął od półeliptycznej kolumnady i kolumnowego portyku w toku 1815, jak z Neapolu wynieśli się napoleońscy żołnierze a w Wiedniu uznano, że pod względem politycznym wszystko ma być tak jak było. Nie obejmowało to na szczęście budowy kościoła, która właśnie mogła nabrać rozpędu. Pracę Laperuty do roku 1824 kontynuował – ale w sensie twórczym tego niestety nie wiem dokładnie) zapewne kierując się już własnym talentem a nie wizją poprzednika. Był to Pietro Bianchi pochodzący z terenów dzisiejszej Szwajcarii. Centralną część świątyni nakrył ogromną kopułą, kojarzącą mi się z Panteonem ale do tej kopuły dodał jeszcze kilka mniejszych może inspirując się tym razem wenecką Bazyliką Św. Marka? W każdym razie powstało dzieło udane – zarówno pod względem funkcjonalnym jak i estetycznym. Kłopot z nim mają tak zwani naukowcy (ale oni kłopot mają zawsze, nawet jak go nie mają, bo to jest dla nich też kłopotliwe…Kłopot ten polega na problemie z przyporządkowaniem do konkretnego stylu. Czy jest to jeszcze klasycyzm czy już klasycyzm z przedrostkiem”neo”. Ale oby nigdy nie mieli większych problemów, bo ten jawi się jako mocno wyolbrzymiony.

Urody kościołowi dodaje jeszcze konny pomnik fundatora Ferdynanda I de Borbone, już drugie stulecie pełniącego tu wartę…